herkesin kendine has bir his bulutu
bir mucize
yoktan var edilen bu duygu
aþk
sahiplenmek deðildi bir yüreði
yüreðini sevdiðinin yüreðine emanet etmekti
"aþk armaðandýr" diyor þair...
iç dünyanýn güzelliðine
dönüþü olmayan tek biletli yolculuktur
aþk öyle kedi gibi dokuz canlý deðil
çekirge gibi bir sýçra iki sýçra
üç deyince elma deðil
kelebeðin bir günlük ömrü gibidir aþk
düþünce aklýn ürünü
duygularsa hislerin gerçekliði
ancak gerçekleri yok saymaktýr ruhumuzu kirleten
-mýþ gibi yaþamak-
zihnimizi ve bedenimizi hasta eder
ve ruh bembeyaz bulut gibi içimizi sarmalar
aþk ruhun dili
kalbin gözüdür
o yüzden aþk kör olmaktýr birazda
karanlýkta akan ýrmaðýn bulanýklýðýný bilmemektir
tarihin akýþýnda aþk
ayrýlýktýr
ancak ölümle gelen
siz hiç Aslý’nýn
Kerem’den sonra sevdiðini okudunuzmu
yada Þirin’in
Ferhat’tan sonra anne olduðunu
peki Züleyha’nýn Yusuf’tan gayrýsýna meylettiðini
demek ölüm gerçekti
ve ayrýlýk
o ayrýlýk deðildi yarým okka aðýr olan
çünkü
tahayyül edilemezleri vardý aþkýn
telaffuz edilemeyenleri
sonsuzluk tamamlansa
akýldan
hayalden
fikirden geçirilemeyenleri
"ama ne sen Leyla’ydýn
ne de ben Mecnun"
tek atýmlýk mermim vardý onu da yüreðime sýktým
ruhumun yetim kalmasý biraz da ondan
ama bilirdi ruhum
aþk güzeldi
aþk mutluluk
aþk insanýn ayaklarýný yerden kesebildiði gibi
üzebilirdi de
aþk acýtabilirdi
hatta aþk öldürebilirdi de
inanmak isteyip de
inanmamanýn azabýný o zaman yaþadým
gerçekler esirgeniyorsa sevenden korkunçtu
döküldüðünde görmeyeceðim tek kan
kendi damarlarýmda dolaþan kan olacaktý
ölümden öteye köy olmadýðýný elbette biliyordum
eðer taþlara yazýlmýþsa bir isim kalýyordu
adý var kendi yok ölümlerimin
aklýmýn gösterdiði isimle
yüreðim de aþkýmýn gösterdiði ateþ arasýna düþtüm
o karanlýkta yittim ben
ayný anda iki þey olunmadýðýndan
aþk’ýn masalýný o karanlýkta yitirdim
ve inkar etmekten baþka yapacak iþ
düþünecek þey kalmayýnca
ne hayal
ne rüya
ne de bin bir türlü masal
hiç biri hiç bir iþe yaramayýnca
çýldýrmamak için kabulden baþka yol yoktur
ve elimle koymuþ gibi
çamurlu köy yollarýnda
izlerimi bulamayýnca
balkonumdan bakamayýnca
ve o ýrmak sevdaya akmayýnca
taþ duvarlar ortasýnda çýldýrmamak için
aklýn sýnýrlarý içinde kalma çaresizliðidir aþk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... şehit çocuk... ay yıldızlı uçurtma...