GÖNÜL... GÜL...

GÖNÜL...GÜL...
Bir bulut aðlar,
Yapraðýný döker aðaçlar,
Artýk sessizliðindir çýðlýklar.

Bir gül düþer gönle,
Güldendir gönül,
Gönüldür gül.

Hüznün çeraðýdýr aðlamak, Yaðmura sarýlýp ýslanmak gibi
Rahmetin tufanýdýr aðlamak.

Þahididir gözyaþýnýn,
Gecelere sýzan yýldýzlar.
Zaman geçer,
Mührünü vurur çehrene,
Takatsizdir rüzgâr,
Dünya bana, hüznünü fýsýldar.


Sosyal Medyada Paylaşın: