Kalanı hava alır!..
Yýllar bir kasýrga gibi geçiyor üzerimden,
Kovalar vefasýz geceler, günler cefa dolu,
Kafam bozuldu, dünler silindi, hal viran,
Geçme dur diyemeden, seçtim hazin yolu…
Bir cam fanus altýna konmuþ gibi hissederim,
Nefes alamam, göz bebeklerim karanlýk görür,
Biraz avunma istesem, tesellim yedi kat yerde,
Durum hikayem, yokluðu, noksanlýðýný görür…
“Mutlu geçen saat var mý?” Deme aziz dost,
Kim görmüþ sevgiliden, manalý derin sözler,
Yalnýz susmam var onun yedi yirmi dördüne,
Görmez bende, damla damla göz yaþlý gözler…
Kalbinde her dakika, birkaç parça sevgi olsa,
Gökte yýldýzlar dahi katýlýrdý onla þevke-aþka,
Kendine yakýþtýrdýðý, bana karþý yergici tutum,
Kuþlar tüneklerine yerleþti, benim halim baþka…
Yeni tarzlar eklemem, aþk kafiyesindedir,
Sembolist aþklarda anlam çok kapalý kalýr,
Aþkýn temel kurallarýný yýkmak ne hadde,
Aþk þahsi ve muhteremdir, kalaný hava alýr…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
28.03.2015
(Þiirlerim hiçbir kiþiye hitap edilmeden, þiir atol yemde üretilmektedir..)
"Þiir yazanýn deðil, ona ihtiyacý olanýndýr"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.