Seni son gördüðüm yerdeyim þimdi O bir sürü herifin olduðu sokak baþýnda Utanýyorum Beni böyle çaresiz görme istiyorum Böyle zavallý Tam burada ardýndan baktým biliyordum Geceydi ayazdý üþümüþtün Farkýndaydým emin ol Dönmeyeceðinin... Hem sakal býraktým ben artýk Görsen belki üzülürdün Hiç kimsenin kendi baþýna senin kadar kudreti olmamýþtý Bu kadar periþan etmeye beni Çok üzgün piþman ve mutsuzum Baþýmý öne eðdim görme beni diye O kadar sensizim O kadar hiçim ki sensiz Görme beni utanýrým... O bir sürü heriflerin olduðu sokak baþýna Oradaydým geceydi 3tü Bil istedim Sonra ayazýn içinden geri döndüm evime Periþan, yapayalnýz Kapýnýn ardýnda yaþlý buruþuk bir kadýn beni beklemiþti Geceydi Konuþmaya mecalim yoktu Beni Böyle çaresiz böyle periþan görsün istemezdim Tek söz döküldü dudaklarýmdan Hýrsla hýnçla içerken sigaramý Anne... Ben ölüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.