göz kapaklarým kapanmaya baþladýðýnda derin uykulara dalacaðým yataðýmda uykudan uyanacaðým sabahýn ilk ýþýðýnda verdiðim ilk söz deðil uykuya dair belli ki içinde bulunduðum zaman ahir iþte bu aslýnda olmasý gereken tabir canlýsýn artýk yýkýlsýn üstündeki ölü kabir uyandým da þimdi saat yediyi bir geçe sanki gözlerimde örtülü kara bir peçe ayýk uykular geldi nece býraktý beni böyle dünkü gece gel gelelim o vakite bilmezdim beni uyandýracak muþtu bir gülümseme geçti artýk seni býraktým bilmediðim selefe ben bendeyim muhakkak gün gece
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cuma Derviş AKKUŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.