Sevda aðacýnda bir dalým vardý
Ayrýlýk çaðýnda kýrdýlar beni
Yapraklar, dal, budak bize hep dardý
Hazan mevsiminde vurdular beni.
Aþký yüreðimde mýh gibi durdu
Sevgisi sarsýlmaz yýkýlmaz surdu
Bir anda kinini yüzüme vurdu
Aþk deðil nefrete sordular beni.
Öksüz çocuk gibi aðlar dururum
Kalbimi ateþle daðlar dururum
Sevgi ister özler, çaðlar dururum
Yardan ayýrýp ta sürdüler beni.
Dostum âþýk olda, kanlý gözler gör
Paramparça beden yýkýk özler gör
Yürek yakan közler, acý sözler gör
Hasret, kin, nefret hep sardýlar beni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.