DERT VARSA!
DERT VARSA!
Dert bu, Derman aratýr diyar, Diyar!
Kimi; Acýsýndan der ki, Aklým firar.
Harca cömertçe! Zamandan bol ne var.
Gündüzün, Gece eyleyen dert varsa!
Herkesin acýsý belli, Kendi içinde.
Þekillenir dertler farklý bir biçimde.
Yok olursun, Nefes senden uçunca!
Gündüzün, Gece eyleyen dert varsa!
Bak yüzlere; Ýçinin hüznü yansýmýþ.
Kimi genç, Kimi genç ihtiyarlamýþ.
Derdi, Hüznü çeken insanda canmýþ!
Gündüzün, Gece eyleyen dert varsa!
Yoksulluk ayrý bir dert çeken hastaya.
Saðlýkta bakýyor sanýrým keseye, Paraya.
Hiç gördün mü zengin girer sýraya?
Gündüzün, Gece eyleyen dert varsa!
Yok, Yok Erol’um adalet hiçbir yerde.
Ýnsanlar unutmuþ insanlýðý, gözde perde.
Þükret haline 5 yaþýnda boðulan var derde!
Gündüzün, Gece eyleyen dert varsa!
Erol AVCI 29.10.2014 saat:10:00 sayfa:471
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.