Ömür Yapraklarını Dökerken
Yar…
Sessiz
Bir köþede neyzeni
Dinliyor ve seyrediyorum
Hangi
Makama girmiþ olsa
Feyziyle huzur buluyorum
Ne hüzzam
Ne Hicaz ve de ne rast
Segâhla bir baþka oluyorum
Sanki
Benden alýnanlar var
Mazime inmeme karþý çýkar
Ceddim
Her kimse razýyým
Ve onun izlerinde yaþayaným
Kirli
Oyun ve tezgâhlarý
Kuranlardan zaten davacýyým
Hayli
Yýpranmýþ bir han
Dikkatimi çekiyor, içleniyorum
Kaç nefes
Buradan geçmiþtir
Ve ne hikâyeler ruha iþlemiþtir
Ecdat
Yadigârlarýný kim
Sahip çýkar ve hizmete sunarsa
Yedi ceddi
Ve gelecek nesilleri
Dareyn saadeti yaþasýnlar derim
Gözler
Yine sessizce yaþlandý
Neyzenle bir baþka âlem yaþadý
Ýnsanýn
Ruhu ve gönlü aç olunca
Huzur ve saadeti anlamayýnca
Kimliðinden
Ve kiþiliðinden uzaklaþýyor
Tamamen dünyasý için yaþýyor
Zaman
Kimi ve neyi kovalýyor
Ömür yapraklarýný dökerken
Vicdan
Derin bir sýzýyla ah ediyor
Akýl çaresiz iradeye kahrediyor
Her hata
Ve yanlýþ zafiyetlerimdir
Yoksulluk fakirlik asla deðildir
Aklýný
Azmini, merakýný þevkle
Tanzim etmeyen sefilliðe duçardýr
Ne cennet
Ve ne de cehennem korku
Ve haþyetin deðil, tercihler yeridir
Sevdanýn
Karasý asla makbul deðildir
Aþk, gönlü ummanlaþtýran iksirdir
Samimi
Olmayan her amel ve niyet
Esfelesafiline götüren nedenlerdir
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.