Bakmayýn bana öyle; baþý dumanlý sýra daðlar gibiyim Aslýnda etrafým kalabalýk olsada yalnýzým ben Demeyin bir þey yüzüm gülmez benim Gözlerim deðil kalbim aðlar gibiyim
Sýra sýra daðlarda yalnýz koca kurt gibiyim Ben koca kartal misali mas mavi gökyüzende de yalnýzým Her an her þart altýnda Her zaman etrafýmda kalabalýk olsada her yerde yalnýz biriyim Ben buna kaderin cilvesi yalnýzlýðýn haykýrýþý derim Ben bu hayatýn neresindeyim hayat yalnýzlýðýn neresinde Aslýnda ben icimdeki fýrtýnalarý farkedip kendimi terkettim. Ben yalnýzým ruhumdaki o yabancýyý þimdi farkettim Artýk ben kelime kelime tükeniyorum Yazmaya türkçem yetmiyor
Bu ruhum daki yalnýzlýðým tükensin diye çýrpýnýyorum Ama malesef yalnýzlýðým bir türlü bitmiyor Þimdi bir kelebeðin, uçuþunda bir kuþun sesinde Artýk sesimi duyan olmuyor Bu yüzden dir belkide ruhum hep yalnýz yalnýzým ben...
MURAT KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.