HÎCRAN GÜLLERİ

Palandöken kadar gâmlarý bu yüreðimde toplamýþým
Varsýn karlarýn altýnda kardelenler boynu bükük kalsýn


Nefesimin son deminde gâzelimi hicran ile yazarým
Hazân baðlarýnda kahýr ile gülleri derdim gidiyorum


Kor ateþle kaderimi dikenle alnýma yazdý zalim felek
Hazân baðlarýnda hîcran gülleri derdim de gidiyorum


Sayki doðup hiç yaþamadým hep ölüydüm dünyada
Cehennemi dünyada ardým sýra býrakarak gidiyorum


Uçurumun kenarýnda sunaða yatýrdým tüm umutlarýmý
Hazân baðlarýnda hîcran güllerimi derdim de gidiyorum


Kurumuþ dudaklarýmda bir alev/ki tutuþurum pare-pare
Canýnda kalmadý can küle yan þimdi ey; nur-caný canan


Hayat bana hîcran-ý giryân- ile efgânladý zehr ile sundu
Gurbeti hüzünlerimle tek tek demlendirdim de gidiyorum


Doðunca kurþunlayýp acýlarýn sarmalýnda bohçaladý felek
Vuslatýmý gözlerimde ýzdýrabým ile soldurupta gidiyorum ..



*nurcihan
Sosyal Medyada Paylaşın: