Þöyle bir bak, neler görüyorsun desem sana, insanlarý,binalarý bulutlarý denizi, gökyüzünü dersin bana, ben farklý olarak, ýþýðý aydýnlýðý görüyorum baktýðýmda, sana da böyle bakýyorum , güzelim, neden? hep uzaklar aydýnlýk, neden?aydýnlýk uzaklardadýr. Neden?aydýnlýk hep uzaktýr. Çünki, Orada sen varsýn. Önlerinde, ya beyaz bulutlar,sisler, yada gölge gibi kara kara bulutlar vardýr. Oysa, onlarý esecek bir sevgi rüzgarý siler süpürür, neden aydýnlýk uzaktýr, aydýnlýk uzaklardadýr, neden?Uzaklar hep aydýnlýk. Üzerine yürüyorum geri gidiyor, tutmak için koþuyorum kaçýyor, daha uzaklaþýyor. Ýþte, uzaklar aydýnlýk,aydýnlýklar uzaktýr, sende benim uzaklarýmsýn.
----gönül sevgilerimle... --refik pelvan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
refik pelvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.