Yýl 1954’tü Sivas’ýn Þarkýþla ilçesi, Elmalý köyünde; Elma yanaklý Nur topu gibi. Bir erkek evladý doðurdu. Fidan ana. Adý. Muhsin Yazýcýoðlu.
Okudu. Veteriner oldu. Siyasete atýldý. 12 Eylül askeri darbesinde, Yedi buçuk yýl. Mamak cezaevinde Ülkücü kuruluþlar davasýnda yargýlandý. Çarmýha gerildi. Allahýn yarattýðý canýna elektrik verdiler. Týrnaklarýný söktüler. Ooyy ooyy Muhsin’im. Liderim. Alperen’im.
Gözleri parke parke taþ duvarlarda. Güneþ görmeyen odalarda. Betonlarda. Üþüdü. Hep üþüdü. Ooyy ooyy Muhsin’im. Liderim. Alperin’im.
Azrail’le köþe kapmaca oynadý. Dört defa kaza atlattý. Ölümden döndü. Azrail’e meydan okudu. 25 Mart 2009 günü Maraþ’ýn Göksun ilçesi Kanlýçukur’da helikopteri düþtü. Bir metre karýn altýnda kaldý. Ýþte oracýkta öldü. Döngel köylüler Keþ daðýnda aradý. Bulamadýlar. Bizlerde ‘’ dön gel ‘’ dedik Muhsin Yazýcýoðlu’na Ama demekle olmadý. Ýki gün kýrk yedi saat. Arandý cesedi. Ýki yüz kiþi seferber oldu. Arandý, arandý. Ama nafile. Sonunda bulundu. Bir metre karlar altýndaydý; Hani demiþti ya; Cezaevinde üþüyorum diye, Ýþte þimdi de karlar altýnda üþüyor. Ooyy Muhsin Yazýcýoðlu Kaderi kara yazýlý. Maraþ sana mezar oldu. Yaptýklarýn nazar oldu.
Üþümezsin artýk Reis. Karlar yorganýn oldu. Topraklar yataðýn. Cennet mekanýn, Günahýn af olsun. Muhsin Yazýcýoðlu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NİHAT İLİKCİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.