Köklerine tutunup bu mozaik kentin Almaþlýðýnda bölünmüþ durgun bir deniz gibiyim.. caddelerde sinmiþ üzerime iyot kokusu... Eriþemeyeceðim uzunlukta minbar anlatamayacaðým kýsalýkta bir hutbe... Belki bir terkib belki de silsile... Oturmuþ bekliyorum kavaklarýn dibinde..
Sibel Ayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel_ayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.