En değerli misafirim...
Son nefesleri vereceðimiz güne kadar kalamadýn..
Ben seni elimden geldiðince aðýrlamaya çalýþtým, yapamamýþým..
Bazen bu evi talan etmiþiz, o saçma sapan kavgalarla..
Hala kýrýk düþlerin etkisi var yarýnlarda,
Bavulunu toplamýþ misafirin ayaklarýna kapanmak deðermi.?
Dýþarýsý çok korkunç sevgilim gitme,
Seni kimse almadý benden ama alacaklý gözler var etrafta..
Senin kalbin yabancýlaþtý bana.
Seni benden kimse almadý, beni benden sen aldýn sevgilim..
Ýþine yaramam býrak beni,
Ben bu ask sorumluluðunu üstlenemedim..
Herþeyden çok sevmek yeterli olmuyomuþ, bilemedim..
Gitmeni kabullenmedim, hayatýmýn tadýný kaçýrdýn
O yüzden tadýný çýkarmayý bilemedim..
Bu evi kendim yýkmayý bilemedim,
Baþka evlerde senin mutluluðun dediler,
Taþinmayý bilemedim..
Þimdi tek bildiðim dýþarýya baktýðým pencerelerden seni izlemek..
Penceremdeki manzaram olma,
Benim yarýným ol umudum deðil..
Gelirsende hiç gitme,
Benimle ev arkadaþý ol misafirim deðil...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.