Kör karanlýk sokaklar Tekir kýsmet peþinde Ay denizle seviþiyor Yine yakamozlara gebe Þair þiir doðuracak Ilýk mehtaplý gecelerde Kelimeler hece hece dökülüyor Yakalarsa ses olacak Güneþ kendini gizlemiþ Gideli baya oldu Yine doðar mý bilmem Tüm gizemler onda saklý Bense bir bir dolaþýrým sokaklarý Köþe kuytularýnda bulurum çocuklarý O çocuklar ki kimsesiz sokak çocuklarý Ne sýcak bir yataðý,ne de baþ koyacak yastýðý Bir karton parçasý ve betondan bir kaldýrým taþý Taþýr mý bilemem o öksüz dertli baþý Ben yedim kendimi,hüznüm içimde Karþýyaka da sessizlik hakim Çýðlýk çýðlýða nefesim Suskunum çýkmaz sesim Koca çýnara tünemiþ baykuþ O da konuþmaz sus-pus Beli ki geceye tutanak tutuyor Acýyý, kederi, insanlýðý yutkunuyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın Kizir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.