ÖLEMİYORUM
Baþýmý nasýl da döndürmüþ aþkýn
Ben kimim nerdeyim bilemiyorum
Mantýðým bîçare idrakým þaþkýn
Ne yapsam kendime gelemiyorum
Her gece sabaha zarzor eriyor
Sanma ki gözüme uyku giriyor
Yaþanan her vakit acý veriyor
Hayatýn tadýný bulamýyorum
Çok zaman tenhada içip sýzmýþým
Feleðe isyanlar edip kýzmýþým
Adýný o kadar derin yazmýþým
Bir türlü kalbimden silemiyorum
Erdim tükendim yok karýn kasýk
Çaðýrsam duymazsýn feryadým kýsýk
Kaþlarým hep çatýk suratým asýk
Zorlasam kendimi gülemiyorum
Ýçinden sen çýkar kalbimi yarsam
Aklýmdan olurum düþümde sarsam
Ne zaman Tanrý’ya niyaza varsam
Senden baþka bir þey dilemiyorum
Yalnýzlýk bir kuyu yok imiþ dibi
Bu derdi çekmeyen anlamaz tabi
Tadým yok tuzum yok eskisi gibi
Neþeyle sevinçle dolamýyorum
En mutlu anlarým senle ikendi
Eðer ki sen yoksan zaman dikendi
Bekleye bekleye sabrým tükendi
Gel artýk ben sensiz olamýyorum
Aþkýnla dokundu gönül kilimi
Derdime devasýz týbbýn ilimi
Beterin beteri görme halimi
Yaþayamýyorum ölemiyorum.
Hasan Hüseyin Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.