Güneþin kýzýllýðý denizin mavisiyle buluþtu Dünden yorgun, hüzünlü akþam Yakamozlar altýnda bir yelkenli süzülüyor Kim bilir hangi koylarýn esrarý sindi üzerine Kim bilir hangi masal dert ekti yüreðine Anason kokusu eþliðinde Aklýma takýlýyor sana dair Bir kaç kare Dudaklarýn da þen þakrak tebessüm Gözlerin elaya yakýn Bakýþýn Akdeniz’in Temmuz rüzgarý gibi Dolaþýrdý tenimde Gecenin hüznüne inat pýrlantalar serpilmiþ Gökyüzü ýþýl ýþýl Mehtap çoktan sarhoþ olmuþ kafasý ebruli Son demleri sükunetin Yazýn bitmesine çeyrek var Sonbahar erken vurdu Duygusuz ve bir o kadar dilsiz cümleler Biliyorum Gelincik çiçeklerinin ömrü kadar Kýsacýk ve umutsuzdu sevdamýz Yaklaþýrken adýmlarýn Son vedaya Yüzün ayrýlýk rengi Ellerinde kor ateþteydi Ellerinden yüreðime bulaþtý Korkular alaca karanlýk Bir düþ gurbette kaldý Kanadý kýrýlmýþ kuþ gibi Kalbim avucumun içinde Can çekiþmekte Ve Sen Kendi gökyüzünde artýk özgürsün. Hacer Erkek
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hatice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.