BuRKULMUş SEVDAMIN SOĞUK DEMİR GÜLLERİ

Düþmüþler;
Ceplerimdeki kýrýk dökük bilyelerim ..
Hatýralar kulaklarýmýn en ücra köþesine aðlar
Gözlerimi kapatsam üç noktalar dolaþýr uykularýmda
Bulutlar; ah bulutlar nerdeydi pamuk kollarýnýz
Beni kurtarmadýnýz .

Hani nerede o çocukluðumun susmuþ yürek yarasý
Yankýlanýr hýçkýrýklarým dünlerime dair ne varsa
Dökülür yýrtýk heybemden bir bir yerlere
Bedenim buz ,
Burkulmuþ sevdamýn soðuk demir gülleri



Topladým güneþleri ardým sýra yumak yumak .
Toprak damlarda oynarken otlarýn içinde kaybolan
Kýrýk bilyelerimi arayýp bulsam
Annemin ördüðü sarmaþýk desenli
Yýrtýk kazaðýmýn önüne doldursam .



Gökyüzünden aþýrdýðým mavi kýrýntýlarýma bansam
Bilyeleri taþtan olan deprem çocuklarýna hediye etsem
Aþkýn olduðu dünyalara yusuf tutan kuþlarýn kanadýnda yol alsam
Aþk/ýn sessiz gözyaþlarýna çiçek olsam
Sevdalýlarýn ellerinde tomur tomur açsam .
Aþk/ýn ham halini arayýp bulsam
Hatýrlatsam ’üzgün kalplere
Hüznün "künhüne varsam ;
"Hù deyip bir parça nura bulansam.../



nurcihan erdogan
Sosyal Medyada Paylaşın: