PİŞİYORSUN SEN

Derin kuyulara sevgimi koydun.
Kapanmýþ yaramý, eþiyorsun sen.
Bin piþmanlýk fayda vermiyor, caydýn.
Ferhat gibi daðlar deþiyorsun sen.

Çölleri dolaþan Mecnun olsan da,
Esen rüzgârlarla selâm salsan da,
Ýlk gördüðüm yere her gün gelsen de,
Sonradan sonraya þaþýyorsun sen.

Gözyaþýmý içe akýtýyordun.
Halime düþmaný bakýtýyordun.
Susmayan bülbülü þakýtýyordun.
Þimdi piþman oldun, taþýyorsun sen.

Rüyalarda seni hep sayýkladým.
Sonunda samanla sap ayýkladým.
Her gün dört yanýmý hep dayakladým.
Bugün mazimizi kaþýyorsun sen.

Aldýðýn ahlarým, yakar içini.
Ýnþallah, dostlarýn yýkar göçünü.
Sonunda anladýn bomboþ hiçini.
Kalaysýz kazanda, piþiyorsun sen.

Sensiz gecelerde yýldýz saymýþtým.
Sol yanýma, her gün hayal koymuþtum.
Hayaline bakan gözü oymuþtum.
Artýk Dursunî’siz yaþýyorsun sen.

Dursun Yeþil –2008

Sosyal Medyada Paylaşın: