Ve, sonrasý
Öncesi neydi bu þiirin.
I
Rüzgârlar geçti dokundu saçlarýma
Öpmeden yanaðýmdan
Günün gözü dönmüþ, sonrasý öðle vaktinin
Bir kuþ havalanmýþ kanadý gümüþ
Bursa’da büyülü bir konaðýn
Akþam renkli aðacýna konmuþ
Ötüþünde ah’lar.
Ýçinden çýkamayacaðýný bilmeden
Zarif bir böcek örmüþ aþka koza
Kelebek olup uçmakken hayali
Ýpekten kaftan olmuþ hangi gelinlik kýza
Muradiye’de kimler ermiþ muradýna
Kim çýkmýþ kimin kerevetine?
II
Bir konak, eski mi eski
Sitem içinde geçmiþi tüketen zamana
Sývasý dökülmüþ tarumar çatýsý
Bir zamanlar þatafatlý günler yaþamýþ
Görkemli duruþundan belli
Ýçinde iki fincan kahve kiminle içilmiþ
Kim bakmýþ kimin falýna?
III
Ahlarýn vaha dönüþtüðü bir güz sonrasý
Ah, dedi kuþ!
Alnýna konsam
Çatýsýnda yaþasam
Geceleri kapanýp içine
Her yeni güne açan perdelerini
Gövdesinde sýmsýký sarýlý þu sarmaþýk ben olsam.
Süreyya ÞÝÞMANLAR