O şiir

Bugün kafam dumanlý üç þiirde durmalý
Þair iþçisi baþým betim daðýnda kaldým
Yorgansýz gecelerde dilim lâla vurmalý
Hece bahçelerinden çürük elmalar çaldým


Aldýrmaz oldu gönlüm akan yürek daðýna
Baktým sözcükler ayný aralardan üfledim
Girdiðim aþk meylinde posa düþtü çaðýma
Nefesim bade oldu soluksuzca öfledim


Dediler sen þairsin kaldýr eller yukarý
Yüreðinden dökülen neyin varsa önüne
Dedim emek dolusu var mý bana çýkarý
Ýki kelam ederken girdim ozan gönüne


Dedi gardaþ þairim beþ kitabým raflarda
Emek verdim heceler üstüne hece düzdüm
Dedim burnun büyümüþ bakýþlarýn kaflarda
Benimde kitabým yok sayfalarýnda yüzdüm


Demem o ki dostlarým þiir þiir olalý
Turnalara yaslanýr tenlere alazlanýr
Ne böyle þair gördü ne de þiir kuralý
Hoyratlara durdukça ellerde palazlanýr


Sonra gider sonsuza bir mezarýn taþýna
Dünyada gülmeyenin muradýný aralar
Bir annenim kaþýna belik örer saçýna
O þiir olmamýþtýr yürekleri yaralar


Ýsteyen bu þiirden bir þey alsýn yarasýn
Ýstemeyen kalemle týrmýklayýp tarasýn

21 Mart dünya þiir gününüz kutlu olsun...


Sosyal Medyada Paylaşın: