RAHMET EYLESİN 1
Eti ata; otu ite koymuþtun.
Allah, sana sonsuz rahmet eylesin.
Yaðcý korumayý hüner saymýþtýn.
Allah, sana sonsuz rahmet eylesin.
“Ýþleri aðanýz halleder.” Dedin.
Sað iken hep onun elinden yedin.
Bizleri sönmeyen ateþte kodun!
Allah, sana sonsuz rahmet eylesin.
Umutlarýný boþ çýkardý, gördün.
Aslýnda yumaðý hep kendin ördün.
Gerçeði görmeyen gözlerle kördün.
Allah, sana sonsuz rahmet eylesin.
Eðer kovmasaydýn hep sürünürdüm.
Soðukta donunca tam bürünürdüm.
Beðenmezler çöpe pir kürünürdüm.
Allah, sana sonsuz rahmet eylesin.
Þükür ki kovdun da bir iþe girdim.
Yirmi beþ yýl iyi kötü iþ gördüm.
Emekli olunca rahata erdim.
Allah, sana sonsuz rahmet eylesin.
Ýtip kakalama ayný þekilde.
Namazda oynuyor saçlar kekilde
Davalar ayakta, gider tekilde.
Allah, sana sonsuz rahmet eylesin.
Giderken görmüþtün gözleri sulu.
Hepsinden azgýnmýþ, ölenin dulu.
Yende kýrýlmadý Dursunî kolu.
Allah, sana sonsuz rahmet eylesin.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.