GÖRMEYEN BİLMEZ

Sevdalý naðmeler neyi anlatýr,
Mýzrabý tellere vurmayan bilmez.
Nasýl yanar yürek, ney’i inletir,
Aþkýn dergâhýna varmayan bilmez.

Þiir, sýralanmýþ sekiz on hece (!)
Sevda ahmak iþi, aþk bir bilmece (!)
Ýnsan niçin uyuyamaz günlerce,
Ömrünü bu yola vermeyen bilmez.

Âþýk ne düþünür, sevdada usûl,
Kul niye sever ki, gâye ne asýl,
Aþktan kârýmýz ne, hesabý nasýl,
Atý uçuruma sürmeyen bilmez.

Kirpik nasýl batar, kanatýr içi,
Bir çift göz sýladan yükletir göçü,
Neyler ki gözyaþý doyurur açý,
Gözlerde cenneti görmeyen bilmez.

Bir damla yürekten sel nasýl taþar,
Ýnsan nasýl yüce daðlarý aþar,
Yürek nasýl kaynar, kan nasýl coþar,
Sýzýp, bir gönüle girmeyen bilmez.

Sevdanýn ne yokuþ yollarý vardýr,
Mevla’nýn ne mecnun kullarý vardýr,
Âþýk’ýn ne türlü halleri vardýr,
Okuyup yazmayan, sormayan bilmez.

Ahmet KIR
20.03.2015
Afþin

Sosyal Medyada Paylaşın: