Öðretmenim ki Yüreði kocaman yürekli Ufku derya denizdi Bize dünya durmadan Döner dolanýr derdi Derken de Ýçinde dönen dolaplarý Birer birer güzelce eklerdi...
**
Aslýnda bizim için Yanan mum gibiydi Iþýðýyla çevreyi aydýnlatýr Ateþiyle kendini eritirdi Doðrudan yana Ne varsa bize öðretirdi...
**
Bazen güvercinler çizerdik Aðýzlarda zeytin dallarý Kanat çýrparlardý barýþa Zaman zaman Þarkýlar söylerdik Bir aðýzdan Yayýlýrdý kulaktan kulaða...
****
Günün sabahýnda Günaydýnla Geçerdi tahta baþýna Yemek molasýnda Bir dilim peyniri Veya Birkaç zeytini Paylaþýrdý sýnýf sofrasýnda...
*****
Kim demiþ ki boþuna Bu birlik Bu dayanýþma El ele omuz omuza Kenetlendik yürüyoruz Çizdiði aydýnlýk yolunda...
******
Dil farký Din farký bilmezdi Þimdi anlýyorum ki Türk’ü Kürd’ü Arab’ýyla Güle oynaya Yeni bir dünyaya Gururla baksýnlar isterdi...
Muzaffer KALABA Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer kalaba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.