Çığlıklarım Çukurunda Nefes

Attýn kementini içime
Ýmbatsýz tutkularýn içindeyim
Sardýn vuslatýn mührünü
Ýþledin aþký on ikiden
Akýl dengemi þaþýrdý
Dibe düþtüm sevda çukurunda

Bilinmez çamurun içine yatmýþ yüzüm
Terler dökülür alnýmdan
Gözlerim büyür korkudan
Renkleri kaybolur akýn karasýnda
Þaþkýn yaþlar dökülür ince sýzýdan
Karanlýðýn içinde kirpiklerim saklanýr

Aþkýn narin çiçek kokularýnda bir nefes
Kývranýr sancýlar burnumda
Sarmaþýklar dolanýr
Ýsyan eder hücrelerim
Dilim sürtünür dudaklarýma
Haykýrmak ister çukura
Sessizce kelimeleri yutar
Daralýr boðazým içim tükenir
Ölüm kokan çukurlarda bir nefes

Zincirlenmiþ sevda yüreðime
Zehrini akýtýyor damarlarýma
Çekiyor beni kendine kan gölü çukurunda
Acýmasý yok vurguluyor damgasýný kalbime
Aþkýn kucaðýna düþüyor bedenim
Çýðlýklarýn içinde çamura yatýyor ruhum

Aþkýn narin çiçeðin kokusunda
Olsaydý ölüm
Acaba bir nefes çekermiydim içime seni
Sosyal Medyada Paylaşın: