Kan revan duygularýmla, kýlýçtan geçiriyorum yüreðimi... Öyle büyümüþ, öyle dolu ki yüregim, Sanki akan kanlarýmla, kurumuþ nehirlere hayat veriyorum... Nehir kenarýnda ki çiçekleri bile kanýmla besliyorum.. O nehirlerin üzerinde kan degirmenleri döndürüp taþlarýn da bedenimi un ufak ediyorum... Ýlk hasatýn, ilk mahsulünü sana veriyorum, Ve ben gidiyorum.. Yolum dolanbaçlý uçurumlarýn kenarýndan geçiyorum, Hani sen çicekleri severdin, Sana kan çiçeklerinden seçiyorum, Onlarý soldurma, en güzel köþeni onlarla süslemeni istiyorum... Birde þunu bilmeni istiyorum, Seni seviyorum, Ve ben sadece seni degil sevmeleri sevilmeleri terk ediyorum...
Asil mavi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASİL MAVİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.