GÖNÜL
Eceli yaþarken ömür kýþýnda
Al güller arattýn daðlar baþýnda
Dereler çaðlatýp gözüm yaþýnda
Eyleme kalbimi susuz çöl gönül
Yoruldum derdinden oldum bîçare
Bir deðil içer de bin iken yare
Baðlandýn gidip te vefasýz yâre
Þimdi ister çatla ister öl gönül
Ne bana cefa et ne kendini yor
Varýp bir bilene mutluluðu sor
Bilmez misin hayat gariplere zor
Yýkar bentlerini gelir sel gönül
Görmüyor gözlerin olmuþsun âmâ
Boþuna sütünü yerlere sama
Yanar daðlar gibi yanýyon amma
Savur külünü eser yel gönül
Tutar sanma çalýp göllere maya
Dönmüþken hayatýn bir kýrýk faya
Salma gözlerimi gama cefaya
Siler sanma yaþlarýný el gönül
Gel desem de gelmiyorsun hizaya
Aþka düþtü yürek bakmaz rýzaya
Çarpýlýrsýn mahkûm gibi cezaya
Gel topla baþýna aklýn al gönül
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.