mi
Tasa
Bahçemde dumanlý bu gün sarmaþýklar
siste kalýyor çatým
kýþ, zehir zemberek yaðarken gökten,
uðramaz oldu beyazdan arta kalan maviler.
En iyi þiirim diye sarýlýyorum her yazdýðýma
en son aþkým bu diyorum terkedilene dek
anladým ki ölmek baþkalarýna,
ölüm bana düþermiþ demek.
Tuzu çok artýk denizin
tadý yok hayatýn
ey yaðan kar, seni ne çok severdim!
Ürkütür þimdi buzdan saçaklarýn
kaygýlanýyormuþ insan demek
yýllarý artýnca sayýlarýn.
Dokunasý bir ah çekiyorum
inciniyor kemiklerim
yataðýmý kemiren keneler gibi
bitiriyor sayfalarýný defterim.
Gölgemde savruk bir beden
taþýmadýðý belli titreyen dizlerimden
ilaç zamanmýþ,ne büyük yalan
gelen yalan, giden yalan arta kalan andan.
Serpil Tuncer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.