BU BAHAR DA MİSAFİRİM
Islak topraktan, pýtýr, pýtýr aþk doðuyor
Güneþ ýsýttýkça, yeryüzünü
Önce kardelenler, sonra çiðdemler, mor, sarý menekþeler
Süsleniyor çayýr çimen, aðaçlar uyanýyor
Dallarýnda meyveye hazýrlanan renk, renk çiçekler
Peþinden laleler, þehir bahçelerinde, yollar boyu, renk, renk
Sonra kokusu ve þahane þekil ve renklerle çiçeklerin efendisi
Güller süslüyor bahçeleri,
Yine bahar geldi
Bu yýlda misafirim dünyaya
Aþk fýþkýrýyor topraktan
Bilmem ki kimler gelip gidiyor, kimin nüvesi
Þu karþýda süslenen, erguvan aðacý, ya þu manolya
Hepsi aþk ile gelip, aþk ile gider dünyadan
Bahar iþte, coþkulu
Doðan’a sevinir, ölene üzülür insan
Oysa doðum kadar ölümde güzel
Ölüm olmasaydý, nasýl doðum olurdu
Tohum topraða düþmeli,
Düþmeli ki çoðalarak tekrar doðmalý
Hayat bahar olmalý,
Sonbahar olmasaydý, hasat olur muydu?
Ne yazardý, hüzün þairleri!
Bu yýlda çok þükür bahar geldi
EMÝNNUR GÜLER ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.