bir ara kendimi kaybettim kendimle baþ baþa kalýp daðýlan parçalarýmý getiremedim bir araya
bir ara baþým çok döndü baþýma gelmeyen kalmadý tabir caizse yine de baþýmý iki elimle tutup beynimi döndüremedim eski haline birkaç arayla
bir ara elimi býraktý annem emniyetsiz yolsuz düþtüm ellerim avuç avuç üþüdü ne yaptýysam o aralar yakýnlaþtýramadým annemle göbek arayý
en çok da bir ara geceyi bir bütün omuzladým peþime önce insanlar sonra ay daha sonra yýldýzlar takýldý ve sabaha ve öz kendime tam kavuþacaktým ki gidemedim uzaða bir adým kalbim baþkasýna susarken arada
MehmetSelimÇÝÇEK 19.03.2015, Kýzýltepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
meselci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.