Yitik coðrafyanýn ilke bilmez çocuklarýydýlar. Ýyi kalpli temiz. bayramlarý coþkuyla karþýlayan bu çocuklar.. Torbasýna þeker. yüreðine umut koyup. Coþkuyla günü selamlayan bu yumurcaklar. Birgün hiç dönüpte geriye bakmadýlar. Eðer dönüpte bir kere geriye baksalardý. Bir þeylerin farkýna varacaklardý. O farký göremediler göremekte istemediler. Bir bir ayrýldýlar koptular kýsacasý yok oldular Düþünüyorumda. Pýrýl pýrýl cývýl cývýl berrak sular gibi olan bu çocuklar. Üzüldüler bozuldular tabiki benim gözümde. Eskiden hep birlikte yaþardýk. Berrak sular gibi coþardýk çocuklar gibi koþardýk Ama hiç yorulmazdýk bozulmazdýk býkmazdýk. bayramlarda hiç ayrý ayrý çýkmazdýk. Bir talihsizlik oldu . Üzüldük büzüldük bittik yýlýldýk yok olduk. En sonunda ayrýldýk . Kýsacasý öldük....
Vahap ünsal.19.03.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
vahap ünsal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.