TABİAT
Kýþ gelince uyur bitki ve toprak,
Baharda umutla açýyor yaprak,
Kuþlar ötüþüyor, ortam þen þakrak,
Doðada ibret çok görüp alana!
Doða binbir nimet veriyor sana,
Doðal beslendikçe can katar cana,
Toprak ne çok çeþit sunar insana,
Sakýn izin verme bunu talana!
Ýlkbaharda yeþil kaplar dað-taþý,
Yaðmur bitkilerin sevinç gözyaþý,
Tabiattan alýr canlýlar aþý,
Ýlk gelene de var, sona kalana!
Yazýn meyve þöleninin zamaný,
Hayvanlara ayýr kýþlýk samaný,
Yaþamaya deðer inan her aný,
Ne mutlu derdini savýp-salana!
Dertli güz gelince baþlýyor hazan,
Ocakta aþk ile kaynýyor kazan,
Ne de hoþ söylemiþ mevsimi yazan,
Sözümüzde yer yok boþa, yalana!
Erdemli-03.11.2020 Salý
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.