AY ÇANAKKALE
Kalemim paslandý yüreðim hasta.
Þehid Feryadýmý duy ÇANAKKALE.
Anlatmaz acýmý lisaným yasta.
Beni de þehidden say ÇANAKKALE.
Kan kustu silahlar, yerler, gökler kan.
Kaç mevsim zulümle aðladý cihan.
Kara bulut çöktü Mehmedim uyan.
Namluya bir mermi koy ÇANAKKALE.
Kýnalý kuzular Hakka yürüdü.
Düþmanýn gözünü korku bürüdü.
Planlar bozuldu, fikir çürüdü.
Asla bozulmadý, soy ÇANAKKALE.
Son destaný yazdý þehid Mehmedim.
Senden daha cesur asker görmedim.
Namerdin suyundan bir tas içmedim.
Bu Ün’ü dünyaya yay ÇANAKKALE.
Rahmanýn yazdýðý kader gelecek.
Karanlýk geceyi güneþ silecek.
Her insan haddini burda bilecek.
Yeniden doðdu bak ay ÇANAKKALE.
18/03/2015 Yaþar TAÞKESEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.