Yar Dediğin III

Yar dediðin,
Vermeli yanaðýndan buse,
Aþ ve sevdasý olmalý hadise.
Tarihe mal olmuþ sevdalardan,
Çýkarmalý kendine hisse.

Yar dediðin,
Yoluna gül yapraklarý sermeli,
Zemherilerde bile gül dermeli.
Bir anlýk yar yokluðunda,
Aþkýn tuvalinde hep onu çizmeli.

Yar dediðin,
Gözlerine sevda sürmesi çekmeli,
Gönül tarlasýna aþk fidelerini ekmeli.
Yâre gelecek bela ve musibetleri,
Tereddüt etmeden kendi üstlenmeli.

Yar dediðin,
Sevdiðini baðrýna basmalý,
Sevdasýný gönül duvarýna asmalý.
Kendise öylesine meftun etmeli ki,
Dolaþtýrmalý sevda tasmalý.

Yar dediðin,
Sevdiði geciktiðinde yolunu gözetlemeli,
Okuduðu sevda kitaplarýný özetlemeli.
Sevda meclisinde her oturduðunda,
Aþk ve þevkle sevdiðinden söz etmeli.

Yar dediðin,
Vedud daðlarýnýn doruðuna çýkmalý,
Suyu berrak bir pýnar olup sevdiðine akmalý.
Sevdiðinin sesini duymadýðýnda,
Dünya nimetlerinden býkmalý.

Yar dediðin,
Aþkýn daðlarýnda muhabbet fedaisi olmalý,
Yaþadýkça rahmani sevdalarla dolmalý.
Sevdiðini öylesine sevmeli ki,
Üzüldüðünde saçýn baþýn yolmalý.
04/Þubat/2015

Sosyal Medyada Paylaşın: