ýssýz bir adanýn sessizliðinde çaresizliðin yüzünüze gülümseyiþi iki dudak arasýndan uçup giden bir üfürüm nefes,soyut bir his bedenin bir anlýk kaskatý... kutuplarý andýran soðukluðu karlý daðlarda açan kardelenin varýlmazlýðý gibi görünse de yaðmurun ardýndan oluþan gökkuþaðýnýn rengarenk görüntüsü gibi olmasa da var olan gerçek onun baþka adý yok ölüm... bir anda çýkan fýrtýnanýn aniden dinmesi tek sevgiliniz olan ruhunuzun sizi terk edip gitmesi tek baþýnýza kalýveriþiniz yok oluþunuz... penceresi olmayan tahta bir ev içinde dört kiþinin omuzunda yalan dünyadan son bir defa geçiþiniz kimsesiz masumane aslýnýz olan topraða geri dönüþünüz onun baþka adý yok ölüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MOR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.