yanlýz kalmiþken kendimlen. ekmek çalarken süç ustu yakalanmiþ. aç bir cocugun ürkekliði yapiþiyor üzerime. hangi kapiya gitsem beni anlamayacak. yuzume çarpýlacak diye korkuyorum. korkularýmý yenemediðim içinde. bir adým bile atmaya cesaret edemiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
multeci zaza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.