MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÇANAKKALE'DE BÜLBÜL
Halil GÜLEL

ÇANAKKALE'DE BÜLBÜL




Emperyalizme karþý verilen bu savaþta çeyrek milyonun üzerinde genç fidanlarýmýz topraða düþmüþtür. Bizlere yabanci çizmesi öptürmeyen, yabancý bir emri dikte ettirmeyen, yabancý bayraðýn gölgesine mecbur býrakmayan, türkülerimizi, Türkçemizi ve Türkiyemizi hayatlarýnýn bahasýna hür ve müstakil býrakan, bu kahraman atalarýmýzýn ruhlarý þad olsun. Her Türk þairi, ressamý, heykeltraþý velhasýlý sanatçýsý bu konuyu eserlerinde iþlemelidir. Homeros’un Ýlyada’sýndan üstün bir eser yazýlmalýdýr. Çünkü, orada mesele “Güzel Helena” üzerinde dönüyordu, ama bizim gayemiz “Vatan Savunmasý”ydý ve verilen kurbanlar onbinlerle deðil, çeyrek milyondan fazlaydý. O eserde hile desise vesaire vardý ama bizim yazdýðýmýz destanda erdem, yiðitlik ve dürüstlük baþta geliyor. Ben þahsým adýna bir ÇANAKKALE DESTANI yazmaktayým. O eserlen ara sýra bölümleri siz deðerli okuyucularýma sunacaðým. Görüþleriniz benim ve eserim için çok önemlidir. Teþekkürler. Halil GÜLEL





ÇANAKKALE’DE BÜLBÜL

Tan yeri aðarýrken bir ezan vaktiydi
Yürekler siperlerde atýyordu bülbül.
Can alýp vermenin en ince bir yeriydi
Ol toplaryeri göðü katýyordu bülbül.

Birden çelik aðýzlar kustular ateþi
Göz gözü görmez oldu gökte gördük taþý
Kopmaktaydý kol bacak kopmaktaydý baþý
Koyun koyuna Mehmet yatýyordu bülbül.

Asýrlar geçse asýr Türke has bir destan
“Türk öldü!” derken kalktý, Türkü gördü cihan
Binbir vahþetle gelmiþ saldýrmakta düþman
Mehmedim denizlere itiyordu bülbül.

Çanakkale bir boðaz hem yanar hem donar
Emperyalist ordular gelip ona konar
Can pazarý çok ucuz tarih bizi dener
Düþman zýrhlýsý bir bir batýyordu bülbül.

Toplamýþtý Ýngiliz her renkten askeri
Kana boyadý kana Türke ait yeri
Almak kolay mý bizden can saðken diyarý
Bir ocak sönse bini tütüyordu bülbül.

Dikmiþtiler düþmanlar Ýstanbul’a gözü
Cehenneme çevirdi karayý denizi
“Allah Allah!” dedikçe gülüyordu yüzü
Süngü takan Mehmedim yetiyordu bülbül.

Çeyrek milyondan fazla Mehmet oldu þehit
Emperyalizme karþý yýkýlmaz bir anýt
Kim verir, destan üstü vatan için yiðit
Türkün borazanlarý ötüyordu bülbül.

Bir metre kare toprak altý bin kurþuna
Hedef oldu bu vatan boyandý al kana
Her kan damlasý bir gül döndü gülistana
Kýrmýzý gül o kandan bitiyordu bülbül.

“Dönmek yok! Allah Allah! Süngü tak en öne
Kýnalý koçlar geldi harp denen düðüne
Bizden selam olsun hem geceye hem güne
Mehmedim kaþlarýný çatýyordu bülbül.

Diktirmedik ocaða diktirmedik incir
Bir yerine on düþtük yüreklerim sancýr
Aç yaþadýk, hür olduk, vurdurmadýk zincir
Düþmanlar önümüzde yitiyordu bülbül.

Bülbül altýn kafessiz vatan Çanakkale
Oluk oluk kan döktük rengi verdik güle
Bu memleket bizimdir verdikçe el ele
Mehmedim al bayraðý tutuyordu bülbül.

Ressam Halil GÜLEL
Düsseldorf / 17.03.2005


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.