neredesin laciverdin koyusu sonsuzluk
ne kadar da yorgunum
yýllar kocattý beni
öyle yaþýný saklayanlardan deðilim
yüzümde her yýlýn var bir çizgisi
hani aðaçlarýn yaþlarý halkalarýndan belli
her bir yýlý daire içerisinde saklý
þimdilerde hep kesiyorlar ya yeþillikleri
aðlayacaklar yýllar sonra bitince oksijenleri
uzanmýþým bir koltuða gözlerim televizyonda
bir yarýþ için onca insan koþuþuyor acýmasýzca
hayatta kalmakmýþ amaçlarý ne hayatsa
kýran kýrana bir yarýþ bu,acýmasýzca
yorgunum,düþüncelerim yorgun
gönlüm yorgun,anýlarým gelip geçmekte
darmadaðýnýk oldu yaþantým,sular hep akýp geçti
ne köprü kaldý ne de yol geçilecek üstünde
fotolara baktým kimler gelip geçmiþ ömrümden
geriye ne ailem kalmýþ,ne kardeþlerim ne de çevrem
aslýnda hepsi hayatta sadece ben öldürmüþüm yok olmuþlar gönlümde
toz duman olmuþ silinmiþ gitmiþler,yaþam yaþanýlmýþ bitmiþ nedense
istiyorum ki artýk çalsýn kapý zilini ölüm,kucaklasýn beni
yorgun bedenimi alsýn benden,bitsin yaþamdaki çilem
her geçe dua etsem de geçersizmiþ ,almýyor koynuna ölüm
anlamsýz geliyor artýk bana hayat,neredesin laciverdin koyusu sonsuzluk,al beni kollarýna
candan
17.3.2015
salý-22.30
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.