Sarýnca bildim
Yine poyraz esti gönül daðýna,
Körpecik dalýmý kýrýnca bildim.
Sevda yollarýnda gönül aðýna,
Düþürüp yerlere, serince bildim.
Genç idim baðlandým sevdim pür neþe,
Kader bizi attý hayale düþe.
Baþýma geleni dizince þiþe,
Hayat gerçeðini görünce bildim.
Feryat etme gönül beni bir dinle,
Býktým artýk senden býktým yeminle.
Baþa çýkamadýn ne etsem senle,
Baþýma bu derdi sarýnca bildim.
Bende bir insaným, gönlüm var derim,
Yürek yangýnýna düþtüm giderim.
Uslanmýyor gönül nasýl ederim,
Kader yazgýsýný sorunca bildim.
Doldu da taþýyor derdin torbasý,
Sýrtýma giydiðim aþkýn urbasý,
Eyüp’e su vermez gönül kýrbasý,
Mecnun gibi çöle varýnca bildim.
Eyüp Þahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.