AYRILIK BİR KAVUŞMADIR

Ýçime bir hüzün çöktü, ayrýlýk vakti galiba,
Helallik istiyorum dostlar hepinize elveda.

Her ayrýlýk bir kavuþmadýr, Mevlana’da bu sevda,
Üzülmek deðil ki; sebep; kavuþmaktýr elveda.

En sevgili hicret etti, Refik’i Ala’ya,
Her þey aslýna rücu eder,ulaþýr Mevla’ya.

Belki bir buse, birkaç damla gözyaþý,
Gül bahçesine döndü,Ýbrahim’in ateþi.

Dünya hayatý insan için,bulunulan bir pazar,
Tükenir ömür sermayen, hergün azar azar.

Kötülük yapan bir insan kendi kuyusunu kazar,
Cansýz bedenlerin limanýdýr, iþte; ibretlik mezar.

Haktan uzak olan her þey; hakikatten uzaktýr,
Kibir cehalet ve gurur insan için tuzaktýr.

Bir takým sözler vardýr,onlarý papaðan’da söyler,
Bir takým sözler vardýr, insanlara hayreyler.

Ben bazen aðlarým,bu kalbimden bir gýda,
Kendinle hesaplaþ ki;rahmet versin hüda.

Bir gülümseme güzel çehre kalplerde çiçekler açar,
Kurtuluþ arayan insan kalbini Hakk’a açar.

Gönlümüz haktan yana, Hakk’a uyan bir esir,
Bu esaret hürriyet olur, fark edersen basir.

Ben hastayým sultan’ýma hasret bunun neresi,
Dünyayý arkama aldým, ötelerdir çaresi.


Her sevgi bir damladýr, bazen ýrmak bazen nehir,
Oluklar çift diyor Þair; biri nurludur ve diðeri kir.

Gün gelir bu yolculuk bir gün bitiverir,
Tutar dört kiþi birden mezara itiverir.

Kapanýr hayat sahnen, çekilir bu son perde,
Dünya zevklerine daldýn, oldumu derman derde?

Alma mazlumun ahýný çýkar aheste aheste,
Hakka teslim olmak gaye, ötekiler vareste.

Sevdiðinle beraber olduðun, yaþadýðýn o’an,
Diðer saatler boþa gitti, sen kendin inan.

Çünkü kiþi sevdiðiyledir, hayat bulduðu an,
Her zikir bir bayramdýr , O’nu gönlünde an.

Ayrýlýk gizemli fýrtýna kalplerde bir imza,
Yaratana kul olabilmek kazanmaktýr rýza.

Kul olabilmek tek gaye,insan baþka ne ister,
Manevi deðerlerle, beslenmeli bu hisler.

Sen O’ndan razý ol, O’ senden razý,
Kulluðuna kabul etsin,bu gönlümün niyazý.

Seni aramak ömrüm olsun, hayatýn gerçeði,
Hakikatin þahitleri olmak budur ömrün gerçeði.

Herkes bir þey sever, bence en güzeli,
Kâinat yaratýldý aþkýna,O’ güzeller güzeli.

Her sevgi O’na gider,yüreklerde tekbir,
Ben ezelden söz vermiþim;tevhid Allah Bir.

Ýçimizde yaþayalým, hergün kýyameti,
Yaprak gibi dökülüyoruz, belirgin alameti.

Hüzün, geçici ayrýlýðýn kalplerdeki bir izi,
Allah yolunda erleriz, ayýramaz kimse bizi.

Ötelere bir hazýrlýk; yapmalý insan kendine,
Tüm çiçekleri dolaþýr arý, balözü toplar kendine.

Ayrýlýktan söz açtýk,araya cümleler girdi,
Bakýþlar sabitlendi, kalpler vuslata erdi.

Bir gönül manzumesi düþünceler sýralý,
Ben haddimi bilirim, buda sözün kralý.

Biz bir gül bahçesiyiz, gönlümüz gül besler,
Yusuf’un son arzusudur,sizden helallik ister.
Yusuf Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: