Yýl dündü kapkara gözler bürümüþ þehrimi düþman denilen þerefsizi ile Çanakkale’m titrer iman dolu neferle Alahu Ekber diyerek Resul ile Gök titrer melekler semada yere iner toplar gülümseyen þehitleri nur ile Varsa gelsin daha þerefsizi neferim imanýnla coþar koþar Çanakkale geçilmez
Sema kara gözlerin nefreti ile kükreyerek aðladý saðanak saðanak Batýlý denen medeniyet canavarýn sahibi yüreði kapkara kaçar çýrpýnarak Neferimde iman ile koþarken gülümser þehadete yanaklarý nurdan al olarak Varsa gelsin daha þerefsizi neferim imanýnla coþar koþar Çanakkale geçilmez
Sanki karþýnda yetmiþ bin açgözlü iklim canavarý medeniyet getirerek durur Çanakkale’m neferin iman dolu sinesi delinmez düþman boþuna karþýsýnda durur yok onda zaten gurur Sen asilsin Çanakkale’m neferin imaný ile asil düþman denilen zalim zaten sefil oðlu sefil Anlar ki düþman, geçit vermezsin imanlý neferim o kadar asil Yýkýlýr bir anda düþman zafere giderken yenilginin uçurumunda Varsa gelsin daha þerefsizi neferim imanýnla coþar koþar Çanakkale geçilmez
Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.