hayat gözlerinde tanýmsýz korkular yüzüme bakmaya çalýþýyor peçemi kaldýrýp bir ahtapotun kollarý gibi sarmalarken beni nefes almak telaþý boðazýmý sýkýyor hayatým film þerdi gibi gözlerimin önünden geçerken umursamýyor düþlerimi adýna aþk dediði bir bebeði kollarýma veriyor.
o kadar aðlýyor ki bebek uyutma çabasýyla gönlümün en sessiz köþesinde ayaðýma koyarak sallamaya baþlýyorum ben salladýkça mýzýldamalarý sýrtýmýn sol küreðinde yaralar açýyor bunca zaman uyuttuðum korkularým dalgalar halinde su yüzüne çýkýyor yüzmeyi bilmediðim bir denize düþmenin o bitimsiz çaresizliði içimi bulandýrýyor kalkýyorum yerimden.
kucaðýmda ki aþk denilen bebekle yollara düzülüyorum ilk gördüðüm cami kapýsýnýn merdivenlerine son kez alnýndan öperek usulca býrakýyorum içimde doðumuna az kalan acýlarý elimle yüreðime, yüreðime sýkýca bastýrarak koþarak uzaklaþýyorum hemen en yakýn evin köþesine siniyorum kim sahiplenecek diyerek beklemeye baþlýyorum.
gözleri gecenin her rengine boyalý bir kadýn beliriyor daha önce de büyütmüþ o sahipsiz aþklarý yüreðinde dudaklarýnda kuyruklu yýldýzýn en parlak haliyle kucaklýyor benim olaný sahibi var mý diye etrafa kaçamak bir bakýþ fýrlatýp acýlarla ördüðüm battaniyesine sarmalýyor aþký
öpüyor sonra benim olaný öpüyor kokusunu içine çeke çeke korkusuz içimde ki acýnýn kýrýlmalarý vücuduma yayýlýyor dalga dalga beni yutuyor karanlýktayým artýk..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.