Hakikat Adına Nadan Olan Kimsedir…

Çek…
Ellerini üzerimden
Ruhumun ve kalbimin sezgisinden
Ümitlerimin þevkinden, ufkumun muhayyilesinden
Keder, vehim, zan zerk eden emellerin ürküten sahnesinden

Ýnsan
Sandým, çok yanýldým
Masumiyet ve sadakatle sevgi aradým
Zafiyetlerine aldýrmadým, sabýrla, sebatla davrandým
Her kahrýn ve cefan karþýsýnda ümidi býrakmadým, uðraþtým

Yýllar
Akýp gitti, þevk terk etti
Muhabbet adresi belirsiz gönülde þendi
Edep ve sabýr kanaat etmek için umutlarýmý viran eyledi
Mevsimler hep hazan ve zemheri vaktini gösterdi, ruha yetti

Ne vakit
Ümitlensem boynum bükülür
Hüznün her hali sinemde yalnýzlýðý yaþatýr
Göz baksa, dil konuþsa, umut kanatlansa da hal baþkadýr
Korkular, kaygýlar artýk her zaman yanýmdadýr, can bizardýr

Çýktýðým
Yüksek tepeler, sessiz vadiler
Her geçen gün bana yabancýdýr, rüzgâr baþ tacýdýr
Ötelerin esintisini ve sezgisini yüreðime anlatan Furkandýr
Artýk neye yarar, ten zaten olmuþ mezar, ümitler içimi burkar

Güven
Ve itimadý katleden her kimse
Özü itibarýyla nesepsiz ve niteliksiz olan hezeyandýr
Yaranmak ve nefsine adanmak için yaþayan edepsiz diridir
Hak ve hakikat adýna nadan olan kimsedir, hesapsýz kepazedir

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: