YEDEK KULÜBESİ
Aradýðýn mutluluðu
Söyle buldun mu
Sarýlýrken O’na
Beni unuttun mu
Gitmem için
Sen zorladýn beni
Bekledin benim
Hep gitmemi
Sahip çýkmadýn duygularýma
Yedekte tuttun
Hep beni
Ama artýk dur diyorum sana
Aðladýðýmda
Gözyaþlarýmý silmedin
Üþüdüðümde
Tutmadýn ellerimi
Özlediðimde
Sarýlmadýn bana
Çaresiz kaldýðýmda
Sen yoktun yanýmda
Kokuna ihtiyacým varken
Örtmedin üzerimi
Ben sevgini
Ýlgini
Bana ver diye sevdim seni
Benim sana sunduðum aþký
Baþka birine ver diye sevmedim ben seni
Artýk kime verirsen
Ver sevgini
Umursamýyorum seni
Ne seni
Ne de yedek kulübesinde beklettiðin sevgini
Hep hor kullandým kalbimi
Ýçtiðin her yudum suda beni hatýrla
Yediðin her kuru lokmada beni hatýrla
Dokunduðun her tende
Öptüðün her kadýnda beni hatýrla
Dinlediðin her þarkýda
Ýzlediðin her filmde
Denize her baktýðýnda
Gün batýmýnda
Gün doðumunda
Yaðan yaðmurda
Esen yelde
Attýðýn her adýmda beni hatýrla
Aldýðýn her nefeste
Vereceðin son nefeste
beni hatýrla
Helal etmiyorum hakkýmý sana
Kalbimi kapattým ben
Hem sana
Hem de bu dünyaya
Ben seni olduðun gibi sevdim
Ýçinde sakladýðýn acýlarýný sevdim
Omzuna yüklediðin yüklerini sevdim
Ben sadece seni sevdim
Ben seni sýradan sevmedim ki
Seni
Seni özlediðin gibi
Beklediðin gibi sevdim
Ben seni herþeyinle kabullenip sevdim
Uzun zamandýr kaybettiðim
Parçamý bulmuþ gibi sevdim
Sahte sevgilere alýþmýþsýn sen
Gerçek sevgiyi bilmeyen biri
Bana ne verebilir ki
Ben pembe bir yalan uydurdum
Sana deðil kendime
Beni çok sevdiðin yalanýna
Ýnandýrdým kendimi
Ve sadece ben buna kandým
Senin beni sevmediðini
Görmeyecek kadar
Kör olmuþ gözlerim
Artýk beklemiyorum
Beni sevmeni
Kime verirsen ver
Ýçindeki sahte sevgini
Ýnanma bana
Ne kadar seni sevmiyorum desem de
Ýnanma bana
Çünkü ben seni sevince kendimi buldum
Vazgeçtim ben senden
desem de inanma bana
Seni özlemeyeceðim
Ýstemiyorum
Desem de inanma bana
Sana olan kýrgýnlýðýmdan
Söylediklerim
Saçýmýn her bir telini kýrdýn
Ama kýyamadým bir telini kesmeye
Ben herþeyi senden öðrendim
Yeniden birini sevmeyi öðrendim
Ölmeyi de öðret bana
Zulanda biriktirdiðin
Ölüm þiirlerinden yollasana bana
En çok istediðin, beklediðin, özlediðin
Ölüm senin aslýnda
Artýk sana ne yapsam da
Nasýl bir acý versem de
Mutlu olsan diye düþünür oldum
Ölümü anlat bana
Ben nasýl ikimize yetecek kadar sevdiysem seni
Ölümüde severim belki
Ama laf olur laf gelir sana
Ýstersen sen anlatma
Yazma bu satýrlara
Bunuda ödev ver bana
Ben anlatayým
Aynaya baka baka
Ben senin ben de býraktýðýn
Bir bir acýlara
Bilmediðim kokuna
Her zaman sadýk kaldým
Peki sen söyle
Böyle sevilmek için sen ne yaptýn
Neredeyim
Ne yapýyorum
Diye merak etmedin hiç
Arayýp sormadýn beni
Önem de
Deðer de
Vermedin canýma
Ben senin kýrdýðýn
Döktüðün kalbime bile
Seni çok sevmesi için
Hep bir neden buldum
Sen benim kalbimi
Senin sevginle dolu kalbini
Hep hor kullandýn
Benden sevgi istemedin ki
O halde öðret bana
Ölmeyi öðret bana,
Ya da dur ben öðreneyim
Laf olmasýn þimdi sana
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lütfiye Çanacık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.