Dünyaya geldiði gün
Yetim kalmýþ bizim Þükrü
Ne bir yudum ana sütü
Ne zamanýnda bir öðün
Görmemiþ Þükürlerin Þükrü…
Daha yedi yaþýna basmadan
Öksüz, boynu bükük
Üst baþ dökük, sökük
Öte itilmiþ, beri itilmiþ
Ne bulduysa yemiþ, içmiþ
Bir gün görmemiþ Þükürlerin Þükrü
Þimdi dayanmýþ yetmiþ yaþýna
Bir baþ soðan doðradýysa aþýna
Aklýna düþmemiþ ne konak ne saray
Kimseden istememiþ bir pay
“Her hikmeti Mevla’dan say”
Demiþ Þükürlerin Þükrü
Aðzýnda kalmýþ iki tek diþ
Yoksulluða, darlýða
Þükürle karþý gelmiþ
Gözlerinde sonsuz pýrýltý
Dert nedir, tasa nedir bilmemiþ
Düþmüþ bizim dergi kapaðýna
Veli Hoca’ya ders vermiþ
Þükürlerin Þükrü…
.......................
VELÝ AYKAR
DENÝZLÝ,15.03.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.