Öylece yatýyorsun, Dört kollunun içinde. Kalabalýk , telaþ Götürüyorlar seni. Ben kabusun ortasýnda Küçük gözlerimle seyrediyorum etrafý. Biraz meraklý Biraz hüzünlü. Acý deðil yaþadýðým biliyorum. Herkez öldüðüne inansa da Ben verdiðin sözü anýmsýyorum. Gözlerimin içine bakýp ta, "Ben hep yanýnda olacaðým." dediðin aný. O yüzden biliyorum gitmediðini Bunca telaþ koca bir yalan.
Akþam , kapý çalýnacak. Açtýðýmda karþýmda sen. Yorgunluðun yüzünde asýlý olacak. Ama yine de vazgeçmeyeceksin Anlatacaðýn hikayeden. Ben sabýrsýzlýkla seni bekliyor olacaðým. Çocukluðuma sýðýnarak.
Boþver, En iyisi Bu akþam hikaye anlatma. Suskunluðunla , öylece otur karþýmda. Ben sessizce beklerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.