Unutulmaya yüz tutmuþ binlerce sima içinde sadece biri benim
iç çekiþlerimin bile belasý olmuþum
uzaklaþýyorlar teker teker üzerimden
aðýrmý geliyorum kendime
sözlerim çýký veriyor lal dilimin ötesinden
hepsi küsmüþ bana
oysa ben hep küskündüm kendime
baþým eðik deðildi kara günlerimde
yokluðunu sindiriyordum
usul usul bedenim veda ediyordu
alýþmýþtým artýk koy verip gidenlere
gözlerimde
þavkýný kaybetmiþ gri renkler çýkýyor gün yüzüne
öylesi özlemlerin ardýndan
ruhumda bir hayli kalýntýlara dost umutlarým
takadým tükendi koþuþturmalarýn ardýndan
saat dünün ardýndan bir hayli geç
piþmanlýklarým ardýma sýðýnmýþ
ürküyorlar yeni günden
özlemlerin yeþerdiði deli gönlüm þimdilerde düþ peþinde
hani nerde bildiðim o sesler
hasretlik içinde bir dost bekleyiþinde
YAZAN:KADER OYUNCUSU
12/03/2015
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.