Yaðmurdan aynalar var elimde Kendime bakamýyorum… Bir ölü sessizliðinde Ruhum, Ve Acý bir umursamazlýkta Dünya… Ýkinci güne çýkma hayali ile Bu gün de Yaþamaya çalýþýyorum…
Ölümden korkmuyorum biliyor musun? Hiç bu kadar yakýn olmamýþtým kendime… Sona yaklaþtýkça,kendime varýyorum. Ama eminim,nedensiz deðil böyle duruþum… Yaðmurdan aynalar var elimde diyorum sana Neden dinlemiyorsun beni? Sustuðuma bakma! Gerektiðinden Susuyor bedenim… Yoksa neden daha günlerim varken cebimde, Bu denli çaresiz kalayým?
Yaðmurdan aynalar var elimde! Bir daha söyletme bana… Sorma da… Sadece Hissetmeye çalýþ beni… Ne olur! Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Tuncer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.