MEVSİM ARTIK SONBAHAR

MEVSÝM ARTIK SONBAHAR

Hayatýn kýrkýncý yýlýný yaþýyorum
Þairin otuz beþini çoktan geçmiþim
Sonbahara merhaba diyorken ömrüm
Kaybolan seneleri nasýlda özlemiþim
Hazan mevsimi bu mevsim
Hayat daha bir garip, daha bir hüzün
Zamansýz savrulan yapraklar misali
Kýrýlganlýðýný yaþýyorum güz’ün
Ne öfkem eskisi gibi kabarýk
Ne sevincim kontrolsüz artýk
Uçarý deðil duygularým
Durgun akan ýrmaklar gibi
Kýyýlarý dövmüyor dalgalarým
Bir durgunluk var yorgunluk, býkkýnlýk
Gönül sayfam yýrtýk, hislerim kýrýk
Paramparça daðýlmýþ yüreðim
Hayatýn kýrk yýllýk yorgunluðu üzerimde
Dayanýlmaz aðýrlýðý sanki senelerin
Kim bilir, hayat belki de böyle bir þey
Hüzündür belki de bundan sonrasý
Teessür çalacak bundan böyle belli ki þarkýlar
Gülmekte var üzülmekte var
Neylersin düzen böyle kurulmuþ
Mevsim artýk sonbahar.



17 Kasým 2012
Þiir dünyam
Nizamettin Çelik

Sosyal Medyada Paylaşın: