Aşk-ı Mevsim'im ('Karabulutlarım')

Saldým ruhumu nehirlere,
Boþa süzülüyor artýk nergisler,
Cennetin beyaz kuþlarý gidiyor,
Özgürlük,bana yaðmur getiriyor..

Bir kaç akasya koptu benden,
Çimlere serilmiþ yatýyor..
Kafa dinliyor derinden,
Güneþ neden üzgün batýyor ?

Sarýldýðým bir son’bahar’,
Çýtýrdayan ince yapraklarý,
Bana gözüken bir inziva,
Belki de bir ilk’bahar’ var.

Ýçim hep aðustos ayý...
Sevmek yaz mevsimi falan mý ?
Bugün kara kýþ olmakta varmýþ,
Yaðmurlar kalbe saðnak yaðarmýþ..

Bulutlar heryerimi kapatmýþ,
Sýrýlsýklam,dar yollarda kalmýþ,
Gönlüm,hakkýna yol almýþ...
Ey bre...nedir bu çýrpýnýþ ?

Kýrýlmýþ ilkbahar yapraklarým,
Kalbimin ucunda yollarým..
Aðzýmýn ucunda...
Dönsün geriye, sonsuz kara bulutlarým...
Sosyal Medyada Paylaşın: